Sunday, August 15, 2010

เกาะยาวน้อย ตอนที่ ๓ (ของฝากจากเกาะ)


ก่อนกลับกระบี่ ขับมอเตอร์ไซด์ไปดูทางด้านทิศเหนือของเกาะ เพื่อที่จะไปดูบ่อน้ำศักดิ์สิทธิ์ของคนบนเกาะที่ชาวไทยมุสลิมใช้อาบและดื่ม มี 2 บ่อด้วยกันผุดขึ้นมาบนหาด ระหว่างถนนกะบ่อน้ำบนหาดค่อนข้างสูงต้องเดินลงไปอีกที ลักษณะเป็นบ่อน้ำจืดที่ผุดขึ้นมาจากใต้ดิน ชาวบ้านเล่าว่า มีคนไปดื่มแล้วโรคร้ายหาย หลังจากนั้นคนบนเกาะเลยเกิดความศรัทธาพากันไปอาบ และดื่ม จนกลายเป็นบ่อน้ำศักดิ์ประจำเกาะจนถึงทุกวันนี้ เสียดายที่ไม่ได้ถ่ายรูปเก็บไว้ เพราะฝนเริ่มตกแล้ว

ขากลับใช้เส้นทางลัดทางทิศตะวันตกของเกาะเพื่อที่จะไปลงเรือที่ท่าเขาในเวลา 4 โมงเย็น แต่ระหว่างทางฝนเริ่มลงเม็ดหนักขึ้นทุกที พอขับมาได้ระยะหนึ่งต้องหยุดเพื่อหาที่หลบฝนเพราะฝนเม็ดใหญ่มาก ลมแรงด้วย อีกอย่างเส้นทางด้านนี้ของเกาะต้องข้ามเขาหนึ่งลูก พอหยุดรถก็มองไปรอบๆ บังเอิญได้ยินเสียงร้องแว่วๆ และเห็นป้าคนหนึ่งโบกมือไหวๆ พร้อมกับร้องบอกว่า "มาหลบฝนที่นี่ก่อนก็ได้นะ ตกหนักมากแล้ว" เลยตัดสินใจเข้าไปหลบฝนที่บ้านของป้าคนนี้ก่อน พอเข้าไปคุณป้าก็หาเก้าอี้มาให้นั่งเพื่อรอให้ฝนหยุด ในระหว่างที่รอฝนหยุดอยู่นั้น แกได้เล่าเรื่องราวในอดีตของเกาะ และชีวิตของผู้คนบนเกาะให้ฟัง ซึ่งน่าสนใจมากว่า เมื่อห้าสิบกว่าปีที่ผ่านเกาะสมบูรณ์มาก แกย้ายมาอยู่บนเกาะเมื่ออายุประมาณ 15-16 ปี ที่เกาะมีนกเป็ดน้ำและนกกระยางอยู่เป็นจำนวนมาก กระจายอยู่ทั่วไปบนเกาะ ป่าไม้และต้นไม่เขียวชะอุ่มปกคลุมไปทั่วเกาะ ผู้คนดำรงชีวิตด้วยการทำนา ทำสวน และเลี้ยงสัตว์เพื่อเป็นอาหาร ตอนนั้นบนเกาะไม่มีไฟฟ้าใช้ ชาวบ้านต้องหาฟืนมาทำเป็นเชื้อเพลิง ยิ่งช่วงเดือนรอมาฏอนยิ่งลำบาก เพราะต้องออกไปหาฟืนมาเก็บไว้เพื่อหุงข้าว ทำอาหารเป็นจำนวนมาก บางทีกว่าจะหุงข้าว ทำกับข้าวเสร็จก็ต้องใช้เวลาจนถึงเที่ยงคืน ตีหนึ่ง เพราะหลังจากห้าโมงเช้าไปแล้วจะกินอะไรไม่ได้ กว่าจะได้กินอีกทีก็หลังหนึ่งทุ่ม ไม่เหมือนปัจจุบันนี้ที่การท่องเที่ยวเปลี่ยนเกาะไปมาก สะดวกสบายมากขึ้น ประชากรบนเกาะก็เพิ่มมากขึ้น พร้อมกับตึกรามบ้านช่อง ทำให้ทุกวันนี้ นกเป็ดน้ำและนกกระยางลดจำนวนลงมาก เรียกได้ว่าแทบจะไม่เห็นนกเป็ดน้ำเลย แต่นกกระยางก็พอเห็นอยู่บ้างแต่ก็มีจำนวนน้อยมาก... เราแลกเปลี่ยนการสนทนาไปเรื่อยๆ จนฝนเริ่มพรำๆ เลยขออำลาคุณป้าไปท่าเรือเพื่อกลับบ้าน

ของฝากที่ผมว่านั้น ไม่ใช่สิ่งของที่ผมซื้อหามาจากที่ไหน แต่เป็นมิตรไมตรีที่ดี ที่ได้มาจากคนบนเกาะกลับมานั่นเองครับ โดยเฉพาะจากป้าคนนี้ กลับมานั่งนึกเสียดายทีหลังที่นั่งคุยกันตั้งนานลืมถามชื่อ แต่แกก็ทิ้งทายก่อนกลับว่า ถ้ามาเยี่ยมเกาะอีก แวะมาทักทายกันได้เสมอ.

รูปจากเกาะยาวน้อย...

ท้องนาบนเกาะ

ทิวทัศน์รอบๆเกาะ

No comments:

Post a Comment